- биебау
- зат. этногр. Бие байлап, қымыз ашытқаннан кейін алғашқы қымызға көрші-қолаңын шақыру дәстүрі. – Нұғыманның қай қыры екенін құдай білсін, жаңа кісі жіберіп, б и е б а у ғ а шақырыпты, - деді. – Не істейміз, балам? Барамыз ба? (Қ. Жұмаділов, Соңғы көш, 198). Жанайдар жайлауға келгендегі жылдағы салт бойынша төменгі құдықтағы ағайындарын келесі жұмаға б и е б а у ғ а шақырып кеткен (Е.Рахимов, Тентек келін, 20).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.